Nam quid possumus facere melius?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Duo Reges: constructio interrete. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sint ista Graecorum; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil
sciat?

Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit
cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam
timebis.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Qualem igitur hominem natura inchoavit? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Hoc non est positum in nostra actione.

Memini vero, inquam;: Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Bork: Numquam facies.
Bork: Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Hic ambiguo ludimur.: Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Bork: Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Scaevolam M.: Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
At certe gravius.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Collatio igitur ista te nihil iuvat. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Non laboro, inquit, de nomine. Hoc non est positum in nostra actione. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.

Qui et definierunt plurima et definiendi artes reliquerunt, quodque est definitioni adiunctum, ut res in partes dividatur, id et fit ab illis et quem ad modum fieri oporteat traditur;